Toenemend bewijs voor link vaccinaties en oversterfte
Dit artikel plaats ik hier op mijn website ter overdenking.
Oversterfte door vaccinaties; Toenemend bewijs voor link
Officiële overheidsrapportages en wetenschappelijke publicaties stellen niet gerust. Dat meldde Medisch Dossier eerder dit jaar over de ‘onverklaarbare’ oversterfte en de coronavaccins (nr. 2503).
Intussen komt er steeds meer wetenschappelijk bewijs voor een link tussen beide. Daarover horen we echter weinig in de media. Waarom eigenlijk? Zou diepgravend onderzoek hiernaar niet het allergrootste mediaproject óóit moeten zijn?
Nog even, en de prikstraten gaan weer open voor een nieuw rondje co-ronavaccinatie. De Gezondheidsraad heeft risicogroepen zoals ouderen vanaf 60 jaar en zorgmedewerkers zo’n prik geadviseerd, dus is het nodig en verstandig. Toch? Nou, om eerlijk te zijn: lang niet iedereen is deze mening toegedaan.
Zo zette immunoloog Theo Schetters zich half juli tijdens een uitzending van Blckbx af tegen het advies van de Gezondheidsraad. Schetters waarschuwt al vanaf 2021 voor een relatie tussen de coro-navaccins en de oversterfte. Zijn grafieken doen pijn aan de ogen, want de pieken van de oversterfte houden daarin gelijke tred met de vaccinatie-ronden. Dat patroon herhaalde zich ook weer in het najaar van 2022, bij de vijfde prikronde.
Schetters vindt daarom dat de relatie tussen oversterfte en coronavaccinatie eerst tot de bodem moet worden uitgezocht voordat verder kan worden gegaan met vaccineren.
Is immunoloog Schetters de spreek-woordelijke roepende in de woestijn? Daar lijkt het wel op. In de Neder-landse wetenschappelijke wereld heeft hij enkele medestanders, onder wie hoogleraar waarschijnlijkheids-rekening Ronald Meester. Maar an-deren lijken zich collectief te scharen achter de lijn van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), het RIVM, Bijwerkingencen-trum Lareb, College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) en de Gezondheidsraad. En die lijn is dat de coronavaccins niets te maken hebben met de oversterfte.
Ook de reguliere media zwijgen de kwestie dood. Waarom eigenlijk? Bij een vliegtuigcrash rennen alle journalisten dezelfde kant op. In de nasleep speuren ze eindeloos naar de oorzaak van de ramp. Maar de oversterfteramp verdient kennelijk geen aandacht.
Is het omdat de slachtoffers minder zichtbaar zijn dan bij een vliegtuigcrash? Of speelt er iets anders? De vergelijking met de luchtvaartsector komt trouwens uit ‘onverdachte’ hoek. In november 2022 blikte voormalig Pfizer-topfunctio-naris Kathrin Jansen in Nature terug op de razendsnelle ontwikkeling van hun mRNA-coronavaccin. ‘We deden dingen parallel, keken naar gege-vens en deden de productie’, vertelde Jansen.
‘Normaal gesproken wordt de productieafdeling pas na jaren bij een programma betrokken.’ Maar nu was alles anders: ‘We vlogen met het vliegtuig terwijl we het nog aan het bouwen waren.’
Ongemakkelijk zwijgen
Zijn in 2021 en 2022 in overdrachte-lijke zin meerdere ‘Boeings’ vol Ne-derlanders neergestort zonder dat de oorzaak tot de bodem is uitgezocht? Het nuchtere antwoord is: ja. Intussen wordt het zwijgen over de oversterfte steeds ongemakkelijker. Want de wetenschappelijke aanwijzingen dat zich in de jaren 2021-2022 een wereldwijde catastrofe van ongekende proporties heeft voltrokken, stapelen zich op.
Zo publiceerde Asian Pacific Journal of Health Sciences dit voorjaar een omvangrijke Noorse epidemiologische studie.1 Onderzoekers van de Western Norway University of Applied Sciences in Bergen betrok-ken 31 landen in hun analyse: de 27 EU-lidstaten plus Noorwegen, IJs-land, Liechtenstein en Zwitserland. Ze keken naar een mogelijk verband tussen de vaccinatiegraad in 2021 en de maandelijkse ‘all-cause mortaliteit’ (sterfte door alle oorzaken) in 2022.
Bulgarije had in 2021 met 27,7% de laagste corona-vaccinatiegraad van Europa en Portugal de hoogste (83,1%). Nederland haalde 67,6%. Volgens Eurostat (directoraat-generaal van de EU) kende de EU in de eerste negen maanden van 2022 en overmatige all-cause mortaliteit.
Met andere woorden: de sterfte lag hoger dan het gemiddelde in dezelfde maanden tussen 2016 en 2019, dus vóór COVID-19. De analyses van 31 landen lieten zien dat de all-cause mortaliteit tijdens de eerste negen maanden van 2022 méér toenam naarmate de vaccinatiegraad in een land in 2021 hoger was.
Een toename van de vaccinatiegraad met één procentpunt werd in verband gebracht met een maandelijkse sterftetoename in 2022 van 0,105%. Dat lijkt misschien weinig, maar is enorm. En bij controle voor alternatieve verklaringen bleef deze associatie robuust.
Waarom haalde dit onderzoek de Nederlandse kranten niet? Wie
het weet, mag het zeggen. Maar de gevonden associatie gaf alle aanleiding tot media-aandacht. Zo leverde het een mogelijke verklaring voor de ‘onverklaarbare’ oversterfte in 2022.
Een toename van de vaccinatiegraad werd in verband gebracht met een sterftetoenamen
In ons land vindt onderzoek plaats naar de oversterfte in 2021, waarbij de coronavaccins overigens buiten beeld blijven. Maar 2022 wordt als een hete aardappel gemeden. Terwijl in dat jaar de ‘onverklaarbare’ over-sterfte behoorlijk pittig was: volgens het CBS waren in 2022 bijna zesduizend extra doden niet te verklaren door corona en griep.
Bovendien suggereerde het Noorse onderzoek een middellangetermijneffect. Met andere woorden: ook een (plotseling) overlijden dat plaatsvindt maanden na coronavaccinatie zou volgens deze studie best eens gerelateerd kunnen zijn aan de prik. Toch maakte de Nederlandse pers geen melding van de Noorse bevindingen.
Pittige conclusies
Zijn we, na verschillende coronagolven, inmiddels getuige van een aanhoudende golf van (zelf)censuur? Je krijgt de indruk. Nu is het natuurlijk al langer zo dat het Rijksvaccinatie-programma (RVP) door de landelijke pers kritiekloos wordt benaderd. Vragen staat vrij, zeker voor journalisten. Eén zo’n vraag luidt: hoe veilig is het RVP? Maar het lijkt wel of journalisten deze vraag niet (meer) durven te stellen.
Terwijl we die dagelijks stellen over allerlei onderwerpen: ons drinkwater, voeding, het spoor, wegennet, waterwegen, enzovoorts. Maar niet over het RVP, en evenmin over de coronavaccins die daar deel van uitmaken. Zelfs niet als die vaccins zijn omgeven met ‘ruis’ betreffende hun veiligheid en een mogelijke relatie met de ‘onver-klaarbare’ oversterfte steeds meer onderbouwing krijgt.
Zo vergeleken een Duitse en een Japanse onderzoeker de jaarlijkse all-cause mortaliteit in Duitsland en Japan in de periode 2005 tot en met 2022.2 In Japan was tijdens de pandemie meer ruimte voor een niet-farmaceutische aanpak dan elders. Mede daardoor trad in Japan in het coronajaar 2020 relatief weinig sterfte op als gevolg van COVID-19, in tegenstelling tot in Duitsland.
Maar in Japan werden uiteindelijk meer mensen gevaccineerd dan bij onze oosterburen en tegen de herfst van 2021 begon het sterftecijfer in Japan te stijgen. En die stijging zette sterk door in 2022. Daarom moet vol-gens de auteurs worden onderzocht ‘in hoeverre de ongeveer 5 tot 10% significant verhoogde sterftecijfers in Duitsland en Japan in 2021 en 2022 het gevolg kunnen zijn van de pandemische bestrijdingsmaatregelen, waaronder de vaccinaties met hun mogelijk onderschatte onmiddellijke of langdurige bijwerkingen’.
Afgelopen juni was het opnieuw raak. Dit keer betrof het een studie uit Slovenië, gepubliceerd in Jour-nal of Vaccines and Vaccination.3 De onderzoekers trokken deze pittige conclusie: ‘Alle onderzoeken die concludeerden dat COVID-19 vaccins succesvol waren en het sterftecijfer verminderden, hebben onjuiste methodologieën gebruikt en vinden geen ondersteuning in de analyse van de statistische basisgegevens die aantonen dat het sterftecijfer van gevaccineerde cohorten hoger is dan het sterftecijfer van niet-gevaccineerde cohorten.
Klinisch onderzoek bevestigt dat de spike eiwittechnologie die wordt toegepast in COVID-19 vaccins ernstige schade toebrengt aan de humane gezondheid. Het gebruik op mensen was voorbarig en beschermde de volksgezondheid niet. Het tegenovergestelde werd bereikt.’
‘Preprint’ Lancet
Maar dit was allemaal nog niets vergeleken met de ‘bom’ die afging op 5 juli, in de vorm van een zogenaamde ‘preprint’ die beschikbaar kwam. Een ‘preprint’ is een wetenschappelijk artikel dat de auteurs als afgerond beschouwen, maar dat nog niet door de ‘peer-review’ (onafhankelijke collegiale toetsing) is gegaan van een wetenschappelijk tijdschrift.
Het betrof een artikel op de preprintserver van The Lancet, een van de hoogst aangeschreven wetenschappelijke tijdschriften ter wereld. De auteurs waren wetenschappers van statuur, onder wie Yale-epidemioloog Harvey Risch, toppatholoog Roger Hodkinson en internist/cardioloog Peter McCullough. Wat ze deden in hun artikel was ongehoord: ze linkten honderden sterfgevallen aan de coronavaccins.
In het eerdere oversterfteartikel in Medisch Dossier (nr. 2503) werd een wetenschappelijke publicatie aangehaald van vooraanstaande Duitse pathologen. Die studie betrof 25 gestandaardiseerde autopsies bij mensen die thuis onverwachts overleden binnen twintig dagen na een coronaprik. Bij twee overledenen (62 en 75 jaar) was volgens de pathologen een door mRNA-vaccins uitgelokte hartspierontsteking (myocarditis) de ‘mogelijke’ doodsoorzaak. In drie andere gevallen (46, 50 en 55 jaar) beschouwden ze myocarditis door mRNA-vaccinatie als de ‘waarschijnlijke’ doodsoorzaak. Dat was dus al een ‘spectaculaire’ studie.
Maar het wetenschappelijke artikel dat te lezen was op de preprint-server van The Lancet, was van een ander kaliber. Het betrof een systematische review van 325 autopsies na coronavaccinatie. Daarbij waren overigens geen autopsies uit Nederland, maar wel uit andere Europese landen zoals Frankrijk, Italië, Slowakije, Noorwegen en Duitsland. En ook uit onder meer Japan, Zuid-Korea, de VS, Australië en Colombia.
De auteurs begonnen de klus door alle autopsies na coronavaccinatie te verzamelen waarover is gepubliceerd in de peer-reviewed literatuur. Dit resulteerde in 678 studies. Na het toepassen van de ‘inclusiecriteria’ bleven 44 artikelen over, met daarin 325 autopsies. De gemiddelde leeftijd bij overlijden was 70,4 jaar, waarbij de jongste 14 jaar was en de oudste 97 jaar. Het betrof 139 vrouwen
(42,6%). De meeste overledenen kregen een Pfizer-vaccin (41%), gevolgd door Sinovac (37%), AstraZeneca
(13%), Moderna (7%), Janssen (1%) en Sinopharm (1%).
Binnen 24 uur verwijderd
Drie medische reviewers beoordeelden onafhankelijk van elkaar ieder sterfgeval, om te bepalen of coronavaccinatie een directe oorzaak of significante bijdragende factor was geweest. Van de 325 onderzochte autopsies werden 240 sterfgevallen (74%) onafhankelijk beoordeeld als ‘direct te wijten aan of significant bijgedragen door COVID-19 vaccinatie’.
De bevindingen toonden dat het cardiovasculaire systeem met 53% het meest getroffen orgaansysteem was bij overlijden door coronavaccinatie, gevolgd door het hematologische systeem (17%) en het ademhalings-systeem (8%). In 21 gevallen waren drie of meer orgaansystemen aangedaan.
De gemiddelde tijd tussen vaccinatie en overlijden bedroeg 14,3 dagen, waarbij de meeste sterfgevallen plaatsvonden binnen een week na de laatste vaccindosis.
Op 6 juli bleek de studie binnen 24 uur te zijn verwijderd van de Lan-cet preprint-server. Dit na ontelbare downloads. Als reden werd vermeld ‘dat de conclusies van de studie niet worden ondersteund door de methodologie van de studie’.
Een merkwaardig argument. Volgens McCullough was het onder-zoeksproject goedgekeurd door de School of Public Health van de Uni-versity of Michigan (VS). Ook heeft het onderzoeksteam een standaard wetenschappelijke evaluatiemethodologie gebruikt, die bekendstaat als de Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Ana-lyses (PRISMA).
Naar het oordeel van McCullough ging het ook niet om raketwetenschap, maar om een review die tamelijk eenvoudig is opgezet. Hij bleef optimistisch over publicatie in een ander goed aange-schreven tijdschrift. En misschien is dat deze zomer ook al gebeurd. Bij het ter perse gaan van Medisch Dossier was de review intussen weer te lezen, namelijk op de Zenodo preprint-server.4
Wetenschappers van statuur linkten honderden sterfgevallen aan de coronavaccins
Censuur
Over de achtergronden van een en ander vertelde McCullough op 9 juli aan Jan Jekielek van EpochTV: ‘Als het gaat om vaccins, krijgen artikelen speciale aandacht. Ik denk omdat er mensen zijn die geen eerlijke presentatie van gegevens willen als het gaat om de veiligheid ervan.’ Ook coauteur Risch vermoedt censuur.
Om precies te zijn door Elsevier, de uitgever van The Lancet. De verwijdering vanaf de preprint-server zou hebben plaatsgevonden op aandringen van het Trusted News Initiative (TNI), of een daarvan afgeleide organisatie. ‘Dat is mijn indruk’, meldde Risch in een e-mail aan The Epoch Times.5
‘Gelet op het feit dat het artikel werd verwijderd in de preprint-fase, vóór wetenschappelijke peer-review, en zonder enige andere professionele wetenschappelijke betrokkenheid bij de censuurbeslis-sing.’ Het TNI is een samenwerkingsverband van grote nieuws- en wereldwijde techorganisaties die als missie heeft het tegengaan van ‘desinformatie’ over vaccins.
Maar wat is ‘desinformatie’ in dit verband? Het lijkt daarbij te gaan om berichtgeving die de vaccinatiebereidheid negatief kan beïnvloeden. Maar wat als die berichtgeving juist is? Is het dan niet gewoon ‘informatie’? Hoe dan ook: consumenten van gangbare nieuws- en sociale media worden niet of nauwelijks geïnformeerd over wetenschappelijke studies die een link tussen coronavaccinatie en de oversterfte aannemelijk maken.
Intussen is een nieuwe testcase onderweg: de najaarsprik tegen corona. Gaan opnieuw enkele ‘Boeings’ tegen de vlakte? Laten we bidden van niet. Een gunstig voorteken lijkt een peiling die De Telegraaf eind juni hield. Daarin gaf slechts 26% van de deelnemers aan coronavaccinatie nog steeds nodig te vinden.
Bronnen:
1. Aarstad J, Kvitastein O. (2023). Is There a Link between the 2021 Covid-19 Vaccination Uptake in Europe and 2022 Excess All-Cause Mortality? Asian Pacific Journal of Health Sciences, Vol. 10 (Issue 1).
2. Scherb H, Hayashi K. (2023). Annual All-Cause Mortality Rate in Germany and Japan (2005 to 2022) With Focus on The Covid-19 Pandemic: Hypotheses And Trend Analyses. Medicine and Clinical Science, 5(2):1-7.
3. Makovec, T. et al. (2023). Analysis of Covid-19 Vaccination Effectiveness. Journal of Vaccines & Vaccination, 14:530.
4. https://zenodo.org/record/8120771
Over de auteur
Drs. Toine de Graaf is fulltime freelancejournalist, gespecialiseerd in gezondheidszorg, medische onderzwerpen en voeding. Hij schreef onder andere het boek ”De kracht van de alternatieven” vanuit zijn interesse voor de alternatieve en complementaire geneeskunde. Je vindt dit boek in onze webshop.